حس مادرانه

بهارقشنگم دختر همیشه خندون من.... روزها ازپس هم میگذره و کوچولوی من روز ب روز بزرگتر و خانم تر میشه. این روزها ک ماشالله راحت چهاردست و پا میری دیگه ههرجا من میرم میبینم کوچولو کوچولو داری میای دنبالم و وقتی بهم میرسی و یا منو میبینی نگام میکنی و میخندی.. ازون خنده های مادر کش.......د  هرجا برم میای... اتاق ها ، آشپزخونه، حموم، حیاط... خلاصه دوست داری همه جا رو کشف کنی... تو آشپزخونه میای سیبزمینی پیازهارو میخوابخوری ک من نمیذارم... و کلا وقتی بیداری نمیذاری من کار کنم و همش باید مواظبت باشم چون تازگیا از وسایلی مثل مبل یا بالشت میگیری و رو زانو وایمیستی و میترسم بیفتی... چون یکی دوبار آروم افتادی و من خیلی ناراحت شدم شدم ک مواظبت نبودم...

امشب چند قدم از سینه خیزت رو چهار دست و پا رفتی و منو بابایی کلی ذوق کردیم. خیلی آروم و کوچولو.... یه مدت بود که سینه خیز میرفتی و بعضی وقتها چهاردست و پا وایمیستادی و درجا هی خودتو تکون میدادی اما نمیتونستی چهاردست و پا بری اما خداروشکر امشب تلاشهات به نتیجه رسید.... خدارو شکر میکنم که روز به روز بزرگتر میشی و فقط خدا میدونه ما چقدر دوست داریمو از وجودت لذت میبریم.... بووووس